Als het geloof niet meer is dan het instemmen met een bepaald dogma…
het be-amen van een bepaalde geloofswaarheid…
zelfs wanneer er wordt beleden dat het Woord van God de absolute waarheid is ‘van kaft tot kaft’…
dan is dat alles eigenlijk – vergeef me – toch te weinig van het goede…
Het goede dat God ons overvloedig wil geven overstijgt Zijn Woord , immers :
hoewel Jezus regelmatig in de Joodse synagoge te vinden was en het Woord ‘van kaft tot kaft’ kende was Hij vaker te vinden in de intimiteit met de Vader…
Hij onderhield die intieme relatie als ‘kostbaar aardewerk’.
Nee , wij hoeven geen perfekt leven te leiden…
de hele dag bij God op eieren te lopen…
het is juist doordat we in onze menselijk imperfekte staat tóch een gezegend goddelijk leven met God kunnen hebben…

Het kan wellicht geen kwaad om te zien of er mogelijk nog heilige huisjes in ons leven overeind staan…
in mijn leven…
Hoe we dat heilige huisje noemen en hoezeer we dat misschien ook koesteren…
het gaat – zo geloof ik voorzichtig – om een vertrouwelijke omgang met Hem die ons door en door kent en…
ernaar verlangt om ons regelmatig in Zijn armen te sluiten.
Zo heb ik eens m’n eigen trouwboekje meegenomen toen ik ergens moest spreken om aan te duiden dat het voor m’n vrouw niet leuk zou zijn als ik haar elke dag voorbijloop maar wél tegen iedereen zou roepen dat ik met haar getrouwd ben en als bewijs van dat huwelijk regelmatig met m’n trouwboekje loop te zwaaien waarin ‘de waarheid van ons huwelijksverbond’ staat geschreven zonder haar echt te kennen…
Stel dat ik datzelfde met het Woord zou doen maar nooit dichter bij het hart van mijn Geliefde Jezus zou komen…
om Zijn adembenemende schoonheid met eigen ogen te zien…

Begrijp je ?

Geschreven door Leen de Zwart, Meppel.